Z mojej powieści.

Dzień pierwszy.

Prolog:W pewnej pięknej krainie żył sobie pewien potężny król o imieniu Arold z wielkim narodem.Jego rządy były sprawiedliwe,a poddani wierni i uczciwi.

Miał on brata Saglora,który od objęcia tronu przez Arolda szczerze go nienawidził.

Któregoś dnia ktoś zakradł się do sypialni Arolda i zabił go.

Oczywiście poddani nie mieli wątpliwości co do tego,że to Saglor zabił,lecz nie mieli odwagi rzucić na niego oskarżenia,gdyż był on okrutnym i bezwzgędnym królem.

Saglor objął rządy w królestwie Temudżin i sprawował tam surowe rządy.

Któregoś dnia doszły go słuchy że jeden z jego zwiadowców który obserwował sąsiednie państwa,zaginął.

Saglor próbował zebrać myśli do kupy i mówił sobie w duchu-nie mógł uciec bo był na terenie patrolowanym,może ktoś go zabił i...-Usłyszał pukanie do drzwi.

Wejść!-Krzyknął.

Mój panie-odezwał się zaniepokojony sługa-mędrcy już osądzili jak zaginął zwiadowca.

Słucham cię mój drogi-odpowiedział szyderczo Saglor.

Otósz mój panie nie zaniknął on w wyniku morderstwa.Zaginął za pomocą magii.

W oczach Saglora pojawił się gniew.Myślał że sługa bezkarnie naśmiewa się z niego.Jednak gdy popatrzył na mizernego wychudzonego chłopaka zdał sobie sprawę że mówi on całkowicie poważnie.

Pomyślał chwilę i zapytał bardziej spokojnym głosem-Czy wiadomo coś więcej?

Nic prócz tego mi nie wiadomo mój panie-odpowiedział przestraszony chłopak.

Możesz odejść sługo-powiedział Saglor i wskazał mu szybkim ruchem ręki że nie ma ty już czego szukać.

Poszedł do mędrców i powiedział-Wyruszam za dalekie wody oceanu by zobaczyć magię o której mi wspomniano.I chcę by chłopak,który przekazywał mi tą wiadomość pojechał ze mną.

Mędrcy popatrzyli na niego zdziwieni.-Ale po co on?-Zapytał jeden z nich.

Potrzebuję sługi na statku a on idealnie się nada.Ruszam z rana.